Pewien farmer miał problem ze swoimi kurami. Wszystkie po kolei nagle stawały się bardzo chore i zupełnie nie wiedział jak temu zaradzić. Gdy wszystkie konwencjonalne środki nie dały żadnych rezultatów zaprosił do siebie na farmę biologa, chemika i fizyka by może oni zmierzyli się z tą tajemniczą chorobą. Biolog jako pierwszy przeprowadził dokładną obserwację. Pobrał wiele próbek, zbadał je dokładnie, ale nie znalazł żadnego rozwiązania. Wtedy chemik wziął się do pracy. Wykonał przeróżne pomiary i kilka testów w laboratorium, ale również nie miał pojęcia co może dolegać tym kurom. Przyszła kolej na fizyka. Ten stanął w pewnej odległości od kurnika i patrzył na ptaki przez długi czas, nie próbując nawet ich dotknąć ani zbadać. Nagle farmer - który był już mocno podłamany i zrezygnowany - zauważył że naukowiec zaczął coś pisać w swoim notatniku. Po kilkunastu minutach wielkiego skupienia widocznego na jego twarzy i bardzo skrzętnych obliczeniach wykrzykął: "MAM! Niestety działa to jedynie dla kur w kształcie sfery poruszających się w próżni."
piątek, 18 listopada 2011
James Watt
Urodzony w 1796 r.
szkocki wynalazca, James Watt, określany często jako twórca
silnika parowego, był kluczową postacią rewolucji przemysłowej. W
rzeczywistości to nie Watt zbudował pierwszy silnik parowy.
Podobne urządzenie opisał Heron z Aleksandrii w I w., a w 1698 r.
Thomas Savery opatentował silnik parowy zastosowany do pompowania
wody. W 1712 r. Anglik Thomas Newcomen opatentował nieco ulepszoną
wersję tego silnika. Silnik Newcomena miał jednak tak niską
sprawność, że nadawał się tylko do wypompowywania wody z kopalń
węgla. Sam Watt zainteresował się silnikiem parowym w 1764 r., gdy
naprawiał maszynę Newcomena. Watt uczył się wyrobu mechanizmów
tylko jeden rok, ale miał wielki talent wynalazczy.
Udoskonalenia
wprowadzone przez niego do silnika Newcomena są tak istotne, że
słusznie należy uważać go za wynalazcę pierwszego
praktycznie użytecznego silnika parowego. Pierwszym wielkim
udoskonaleniem Watta, opatentowanym w 1769 r., było wprowadzenie
wydzielonej komory skraplania. Watt wpadł równiez na pomysł
założenia izolacji na cylinder parowy, a w 1782 r. wynalazł silnik
parowy o działaniu dwustronnym. Innowacje te, oraz szereg
mniejszych usprawnień, przyczyniły się do co najmniej
czterokrotnego zwiększenia sprawności silnika. W praktyce dopiero
ten wzrost sprawności zmieni pomysłowe, lecz niezbyt przydatne
urządzenie w maszynę o szerokim zastosowaniu w przemyśle. Watt
wynalazł również (w 1781 r.) zespół przekładni do zamiany ruchu
postępowo-zwrotnego na ruch obrotowy. Urządzenie to znacznie
zwiększyło zakres zastosowania silnika parowego. Watt wynalazł
także odśrodkowy regulator prędkości obrotowej (1788 r.), za
pomocą którego można było automatycznie regulować obroty
silnika, manometr (1790 r.), licznik, wskaźnik, zawór dławiący
oraz różne inne usprawnienia. Sam Watt nie miał głowy do
interesów, ale w 1775 r. wszedł w spółkę z Matthew Boultonem,
inżynierem i bardzo zdolnym przedsiębiorcą. W ciągu następnych
dwudziestu pięciu lat firma Watta i Boultona wyprodukowała wiele
silników parowych, a obaj partnerzy zostali bogatymi ludźmi.
Trudno przecenić znaczenie silnika parowego. To prawda, że jest
wiele innych wynalazków, które odegrały dużą rolę w rewolucji
przemysłowej; w okresie tym nastąpił ogromny postęp w budowie
maszyn górniczych, maszyn dla przemysłu metalurgicznego i
wielu innych urządzeń przemysłowych, Kilka wynalazków,
takich jak czółenko szybkobieżne (John Kay, 1733r,) czy przędzarka
wózkowa (James Hargreaves, l764r,), wyprzedziło nawet pomysły
Watta, wynalazki te sprowadzały się jednak do niewielkich ulepszeń
i żaden z nich oddzielnie nie miał decydującego znaczenia dla
rewolucji przemysłowej, Inaczej jest z silnikiem parowym, który
odegrał absolutnie kluczową rolę i bez którego rewolucja
przemysłowa miałaby zupełnie inny przebieg. Wcześniej, mimo że w
jakimś stopniu wykorzystywano wiatraki i energię wodną, głównym
źródłem energii były zawsze mięśnie ludzkie. Fakt ten bardzo
poważnie ograniczał zdolności produkcyjne przemysłu. Wynalazek
silnika parowego usunął to ograniczenie. Przemysł zyskał potężne
źródło energii, wskutek czego ogromnie wzrosła produkcja. Embargo
na ropę naftową z 1973 r. uświadomiło nam, jak poważnie brak
energii może ograniczać przemysł. To doświadczenie powinno nam,
choć trochę pomóc w zrozumieniu, jak wielkie znaczenie dla
rewolucji przemysłowej miały wynalazki Watta. Silnik parowy
był nie tylko źródłem energii dla fabryk, znalazł on również
zastosowanie w wielu innych ważnych dziedzinach. W 1783 r., markiz
de Jouffroy d'Abbans zastosował z powodzeniem silnik parowy do
napędu statku. W 1804 r., Richard Trevitruck zbudował pierwszą
lokomotywę parową. Te pierwsze próby nie zakończyły
się sukcesem handlowym, ale w ciągu kilku dziesięcioleci statek
parowy i kolej zrewolucjonizowały transport lądowy i
wodny. Rewolucja przemysłowa przebiegała mniej więcej w tym samym
czasie, co rewolucja francuska i amerykańska. Chociaż w owym
okresie mogło nie wydawać się to tak oczywiste, obecnie możemy
stwierdzić, że rewolucja przemysłowa wywarła dużo
większy wpływ na codzienne życie ludzkie niż któraś z tych
ważnych rewolucji politycznych. I dlatego James Watt jest
jednym z tych ludzi, którzy wywarli zasadniczy wpływ na
historię. Był jednym z tych ludzi, którym naprawdę się powiodło.
Zmarł dopiero w wieku 83 lat (1819 r.) i został pochowany z
najwyższymi honorami na cmentarzu w Westminsterze.
Słownik pijacki
Alkohol
– podmiot liryczny
Bimber
(dobry)
– komedia
Bimber
(niedobry)
– tragedia
Butelka
0,1l
– fraszka
Butelka
0,25l
– nowela
Butelka
0,5l
– powieść
Butelka
0,7l
– słownik
Butelka
1l -
encyklopedia
Być
w transie alkoholowym
– wczytać się
Czas
picia napojów alkoholowych
- czas akcji
Porównywanie
napojów alkoholowych
– porównanie
Dobry
napój alkoholowy
– bajka
Etykieta
– okładka
Halucynacje
pijackie
- metafory
Kac
– rozwiązanie akcji
Kara
za rozrabianie po pijanemu
– morał
Kieliszek
– wiersz
Kilkuletnie
napoje alkoholowe
– archaizmy
Ktoś,
kto nie klnie
– oksymoron
Majaczenia
pijackie
– metafory
Miejsce
picia
– czytelnia
Mieszanie
alkoholi (dobre)
– gatunek synkretyczny
Mieszanie
alkoholi (niedobre)
– kontrast
Napisy
na butelce –
inwokacja
Napój
alkoholowy
– książka
Nazwa
napoju alkoholowego
– tytuł utworu
Nieregularne
picie
– wiersz wolny
Normalny
napój alkoholowy
– proza
Nowe
mieszanki alkoholi
– neologizmy
Opowieści
pijackie
– przypowieści
Otwarcie
butelki
– zawiązanie akcji
Pędzić
bimber
– pisać
Picie
bez końca
– wiersz stychiczny
Picie
po kieliszku
– wiersz stroficzny
Pić
napoje alkoholowe
– czytać
Pieśni
pijackie
– psalmy
Pijany
– oczytany
Piwo
– epika
Polewający
-
narrator
Polewanie
– narracja
Położenie
butelki
– miejsce akcji
Powtarzanie
tego samego toastu
– anafora
Powtarzanie
tych samych skutków picia (kac)
– epifora
Producent
bimbru
– pisarz
Producent
napojów alkoholowych –
wydawnictwo
Producent
napoju alkoholowego
– autor
Przekleństwo
– epitet
Sklep
monopolowy
– księgarnia
Toast
–
apostrofa
Wino
–
liryka
Wódka
– dramat
Wrzaski
pijackie
– onomatopeje
Wybitny
producent bimbru
– poeta
Wymioty
–punkt kulminacyjny
Wypić
napój alkoholowy
– przeczytać książkę
Wyśmienity
napój alkoholowy
– poezja
Skalarne typy danych w językach programowania
Typ całkowity
Pozycyjny dwójkowy system liczbowy.
- C, C++ - char (1 bajt), short int (2 bajty), int (4 bajty), long (zależnie od architektury 4 lub 8 bajtów), long long (8 bajtów), wszystkie mogą mieć modyfikator unsigned
Przybliżona reprezentacja liczb rzeczywistych za pomocą mantysy i cechy (wykładnika). Wartość oblicza się wg wzoru: x = znak * mantysa * 2^cecha. Mantysa jest znormalizowana do przedziału [1,2).
- C, C++ — float (4 bajty), double (8 bajtów), long double (10 bajtów)
- Pascal — real (6 bajtów)
- C, C++ nie rozróżnia litery od jej liczbowej reprezentacji w ascii.
Typ wskaźnikowy
- C, C++ - modyfikator * (wskaźnik) lub & (referencja), zależnie od architektury 4 lub 8 bajtów.
Służy do:
- wskazania, że funkcja nie zwraca wyniku
- wskazania, że funkcja nie pobiera żadnych argumentów (język C)
- definiowania wskaźników na dane nieokreślonego typu (języki C i C++)
Występuje w C, C++, Java, JavaScript, C# i nazywa się void.
Typ wyliczeniowy
Typ danych, w których zmienna przyjmuje wartości wyłącznie z wcześniej zadeklarowanej listy. W większości języków programowania deklarowana jako enum. Rozmiar: 4 bajty.
Typ logiczny
Typ danych, który przechowuje wartość 0/false lub 1/true, nie posiada zakresu, jest oszczędny pamięciowo i w zależności od języka programowania deklarowany przez bool (np. C/C++) lub Boolean (Java). Rozmiar: 1 bajt.
Odwrotna Notacja Polska – ONP
Odwrotna Notacja Polska czyli zapis postfiksowy. Nie wymaga użycia nawiasów.
Przykład: (2+3)*5 w ONP to 2 3 + 5 *
Zalety:
Przykład: (2+3)*5 w ONP to 2 3 + 5 *
Zalety:
- ułatwione obliczenia na komputerze - wykorzystuje jedynie stos
- prosty algorytm konwersji między standardowym zapisem infiksowym a ONP
- wykorzystywany w wielu algorytmach wykorzystujących jako wejście zapis działań
- brak konieczności stosowania nawiasów
- zajmuje mniej miejsca w pamięci komputera
- mniej czytelny dla człowieka (wymaga przyzwyczajenia)
- podczas zapisu na kartce 12 34 + może wyglądać jak 123 4 +
- nie używany powszechnie w językach programowania i kalkulatorach
Kasjer w banku – polityka bezpieczeństwa
Kasjer dysponuje komputerem z podłączeniem do wewnętrznej sieci banku, urządzeniem do wprowadzania numerów PIN przez klientów, drukarką oraz dostępem do kasy z pieniędzmi. Stanowisko powinno być wyciszone, oddalone od innych, a ekran komputera ustawiony w ten sposób by uniemożliwić jego podglądanie przez inne osoby.
Polityka bezpieczeństwa na takim stanowisku jest szczególnie ważna. Bez wprowadzenia specjalnych reguł kasjer byłby narażony na umyślne lub nieumyślne poznanie poufnych danych klientów lub manipulację znacznymi kwotami pieniędzy. Dodatkowo luki w systemie ułatwiałyby dokonywanie manipulacji przez samych klientów – na przykład nieuprawniony dostęp do cudzego konta.
Priorytetem jest potwierdzanie tożsamości klientów, którzy po zidentyfikowaniu mogą dokonywać dowolnych operacji w obrębie swoich kont. Odbywa się ono najpierw poprzez okazanie dokumentu ze zdjęciem, sprawdzenie przez kasjera jego autentyczności i wiarygodności zdjęcia, a następnie przepisaniu pewnych identyfikujących danych do komputera – np. numeru PESEL. Następnie klient jest proszony o podanie kilkucyfrowego numeru PIN, który powinien pamiętać. Jeśli zapomniał, jest mu zadawane kilka pytań kontrolnych – przykładowo nazwisko panieńskie matki, data urodzenia, ostatnia transakcja, stan konta, pokazanie innego dowodu tożsamości ze zdjęciem, prośba o podpisanie się i porównanie tego podpisu z tym w dokumentach. W przypadku nabrania podejrzeń co do klienta pracownik jest obowiązany wezwać policję i w ten sposób potwierdzić tożsamość.
Każda operacja w obrębie konta klienta musi być potwierdzana wydrukiem na którym po sprawdzeniu podpisuje się zarówno klient jak i kasjer. W wypadku błędu powinno się dać cofnąć daną operację. Przy wypłacaniu pieniędzy z kasy powinien istnieć system elektronicznego zabezpieczenia, niemożliwy do ominięcia, który otwiera ją dopiero około 2-3 minut po zgłoszeniu takiego życzenia. Podczas napadu, złodziej traci na czasie i zwiększa to szanse na dotarcie policji na czas. Dodatkowo, możliwość wypłaty z kasy powinna być możliwa jedynie przy operacjach na koncie konkretnego klienta.
Polityka bezpieczeństwa w banku powinna być cebulkowata. Wszelkich niestandardowych lub wykraczających poza normę operacji powinni dokonywać pracownicy o wyższej randze. Proces kontroli i rozliczeń pracowników w dużym stopniu powinien być zautomatyzowany, by wykluczyć czynnik ludzki.
System komputerowy powinien uwzględniać uprawnienia poszczególnych użytkowników i kasjerom przyznawać tylko te najbardziej konieczne do obsługi klienta: wpłaty, wypłaty, stan konta, przelewy, otwieranie lokat, zmiany haseł i kodów PIN.
Honeypot
Hoteypot powinien być zainstalowany na komputerze służącym jedynie do monitorowania sieci nie
przechowującym żadnych istotnych danych. Możemy wyłączyć działanie antywirusa w folderze
działania honeypota, by nie blokował nam komputera. Należy tak skonfigurować firewall, by
dopuszczał dowolne połączenia przychodzące do honeypota, ale blokował wszystkie pozostałe. Jeśli
chcemy uruchamiać programy na honeypocie, to warto je skonfigurować w najmniej bezpieczny
sposób (np. działanie na standardowym porcie) by zwiększyć szansę ataku. Upewniamy się że
komputer ma połączenie z siecią i przypisany swój adres IP.
Windows
Programem netstat.exe –a zwalniamy porty na rzecz honeypota. Jedyny port który musi pozostać dla
systemu to 135 UDP i TCP.
Sama instalacja przebiega poprzez uruchomienie pliku HoneyBOT_010.exe i postępowanie wg
instrukcji. Dalsza konfiguracja i nasłuchiwanie odbywa się w środowisku okienkowym.
Nasłuchujące porty konfiguruje się w pliku service.ini wg wzorca:
port protokół opis, gdzie dla UDP protokół:=0, a dla TCP protokół:=1.
Debian
Instalacja honeyd: rozpakowujemy paczkę http://www.citi.umich.edu/u/provos/honeyd/honeyd-
1.5a.tar.gz, doinstalowujemy biblioteki libevent, libdnet, libpcap i arpd. Przekierowujemy ruch
sieciowy z naszego adresu IP do honeyd komendą # arpd adres_ip. Przykładowe uruchomienie:
honeyd -p nmap.prints -f honeyd.conf -l logfile.log adres_ip
Przykładowa zawartość pliku honeyd.conf:
create winxp
set winxp personality "Microsoft Windows XP Professional SP1"
set winxp uptime 319671
add winxp tcp port 80 "perl scripts/iis5.net/main.pl"
set winxp default tcp action reset
Kryptoanaliza różnicowa
Kryptoanaliza różnicowa to rodzaj kryptoanalizy stosowany głównie do szyfrów blokowych. Polega na analizowaniu jak zmiany na wejściu wpływają na zmiany na wyjściu.
Jest to zbiór technik do analizowania sieci przekształceń, odkrywania nielosowych zależności i wykorzystywania ich do znalezienia sekretnego klucza.
Historia
Odkrycie kryptoanalizy różnicowej przypisuje się Eli Bihamowi and Adi Shamirowi, którzy pod koniec lat 80 zaprezentowali wiele ataków z użyciem tej metody na szyfry blokowe i funkcje haszujące.
Wskazali też teoretyczne słabości szyfru DES, opublikowali je, sprawdzili na przykładach (mniej niż szesnastorundowych), jednak jak się później okazało, szesnastorundowy DES był odporny na taki rodzaj kryptoanalizy.
W 1994 roku jedna z osób zajmujących się opracowywaniem szyfru DES przyznała, że szyfr od samego początku był konstruowany w ten sposób, by atak za pomocą kryptoanalizy różnicowej nie był możliwy.
Idea dla DES
- Porównujemy ze sobą dwa szyfrogramy.
- Szyfrogramy uzyskujemy z tekstów jawnych różniących się w pewien specjalny sposób.
- Mamy ten sam klucz.
Subskrybuj:
Posty (Atom)